TÜRKİYE’DE ŞEKER PANCARI VE NBŞ ÜRETİMİ

GENEL MERKEZ ( )
22.12.2014 (Son Güncelleme: 03.07.2015 14:16:28)

Şekerpancarı üretimi, ekonomik, sosyal ve kültürel önemi nedeniyle son zamanlarda ülke gündeminde sıkça yer almaktadır.

 

Türkiye`de şeker terimi genel olarak pancar şekeri ve nişasta bazlı şeker için, tatlandırıcı ifadesi ise kalori değeri olmayan alternatif tatlandırıcılar için kullanılsa da dünyada tatlandırıcı denildiğinde tatlılık veren her çeşit madde, şeker denildiğinde ise sadece pancar ya da kamıştan elde edilen kristal beyaz şeker (sakaroz) akla gelmektedir. 

2013/14 pazarlama yılı itibariyle dünyada şekerin %82`si kamıştan, %18`i pancardan üretilmiş olup, dünya şeker borsa fiyatlarını ticarete egemen olan düşük maliyetli kamış şekeri belirlemektedir. Kamış ve pancardan elde edilen şekerler arasında kalite bakımından farklılık bulunmamaktadır. Ancak kamışın pancara göre daha düşük maliyetle üretilmesi ve işleme maliyetlerinin düşüklüğü nedeniyle kamış şekerinin maliyeti pancar şekerine göre daha düşük olmaktadır.  

Üzerinde bulunulan coğrafya gereği ülkemizde olduğu gibi Avrupa Birliği, Rusya, Ukrayna gibi ülkeler şekeri pancardan; ABD, Japonya, Çin gibi ülkeler hem pancardan hem kamıştan; Brezilya, Hindistan, Meksika, Pakistan, Tayland, Avustralya başta olmak üzere birçok ülke kamıştan üretmektedir. 

DÜNYADA ŞEKER ÜRETİMİ VE TÜKETİMİ 

Dünyanın en büyük şeker üreticisi Brezilya olup, dünya üretimindeki payı %22`nin üzerindedir. Bu ülkeyi %16`lık payla Hindistan ve %8`lik payla Çin takip etmektedir. Türkiye %1,3`lük payla 15. sırada yer almaktadır. 

Tablo 1- En Büyük Şeker Üreticisi Ülkeler (2012) 

Ülke

Üretim (Ton)*

Payı (%)

Brezilya

40.219.000

22,4

Hindistan

28.830.000

16,1

Çin

14.193.000

7,9

Tayland

10.569.000

5,9

ABD

8.179.000

4,6

Rusya

5.167.000

2,9

Pakistan

5.077.000

2,8

Meksika

5.048.469

2,8

Almanya

4.596.232

2,6

Fransa

4.097.000

2,3

Avustralya

3.733.000

2,1

Guatemala

2.700.000

1,5

Filipinler

2.437.000

1,4

Ukrayna

2.330.800

1,3

TÜRKİYE

2.315.000

1,3

DÜNYA TOPLAMI

179.570.702

100,0

(*) Ham şeker bazında

Kaynak: FAO

 

Dünya şeker ekonomisinin lokomotifi tüketimdir. Dünyanın en büyük şeker tüketicisi Hindistan`dır. Nüfus artış hızı ve kişi başına gelir, tüketimi belirleyen en önemli etkenlerdir. Gelişmiş ülkelerde kişi başına şeker tüketimi durağan seyretmekte, azgelişmiş ülkelerde ve şeker ekonomisi güçlü ülkelerde artmaktadır.

 

Tablo 2- En Büyük Şeker Tüketicisi Ülkeler 

Ülkeler

Tüketim

(Milyon Ton)

Kişi Başına

Tüketim (Kg/yıl)

Hindistan

23,5

19,2

AB

17,1

34,0

Çin

14,5

10,7

Brezilya

11,9

57,4

ABD

9,8

30,9

Rusya

5,4

39,3

Endonezya

5,5

21,8

Meksika

4,5

37,9

Pakistan

4,3

22,3

Mısır

3,1

36,0

TÜRKİYE*

2,3

25,0

Kaynak: Şeker Kurumu 2013 Yılı Faaliyet Raporu

(*) Türkiye`de kişi başı tüketim, yurtiçi satış miktarı üzerinden hesaplanmıştır.

 

DÜNYADA ŞEKER PANCARI ÜRETİMİ 

Dünyada 50 ülkede şeker pancarı üretilmektedir. En çok şeker pancarı Avrupa`da üretilmektedir (hasat edilen şeker pancarı alanlarının %70`i). Dünyanın en büyük 10 şeker pancarı üreticisi ülkenin dünya toplam şeker pancarı üretimindeki payı %80 dolayındadır. Dünyada şeker pancarı ekim alanları 2001 yılında 6 milyon hektardan 2012 yılında 4,9 milyon hektara düşmüştür. Buna karşılık şeker pancarı veriminin dünya ortalaması 2001 yılında 38 ton/hektar iken, 2011 yılında bu rakam 55 ton/hektar`a yükselmiştir. 2001 yılında 230 milyon ton olan dünya şeker pancarı üretimi 2012 yılında 270 milyon ton olmuştur.

 

Tablo 3- En Büyük Şeker Pancarı Üreticisi Ülkeler (2012) 

Sıra

No

Ülkeler

Ekim Alanı (Bin ha)

Üretim

Verim

(Kg/Ha)

 Bin ton

Payı (%)

1

Rusya

 

45.057

 

 

2

Fransa

390

33.688

12,5

86.479

3

ABD

487

31.966

11,8

65.593

4

Almanya

402

27.891

10,3

69.363

5

Ukrayna

449

18.439

6,8

41.076

6

Türkiye

281

15.000

5,6

53.381

7

Polonya

212

12.350

4,6

58.248

8

Çin

235

11.469

4,2

48.705

9

Mısır

178

9.126

3,4

51.276

10

İngiltere

120

7.291

2,7

60.758

GENEL TOPLAM

4.906

269.825

100,0

 

Kaynak: FAO

 

TÜRKİYE`DE ŞEKER PANCARI ÜRETİMİ 

Türkiye`de şeker pancarı üretimi Tablo 4`de verilmiştir.  Buna göre 1998 yılında 22 milyon ton olan şeker pancarı üretimi 2014 yılında 17 milyon tona gerilemiştir. Buna karşılık aynı dönemde hektar başına verim 44 tondan 57 tona yükselmiştir. 

Tablo 4- Yıllar İtibariyle Türkiye`de Şeker Pancarı Ekim ve Üretimi 

Yıllar

Çiftçi Sayısı

(Bin kişi)

Ekim Alanı

(Ha)

Üretim

(Bin Ton)

Verim

(Ton/ha)

1998

492.495

500.951

22.060

44,2

1999

420.106

416.190

16.855

40,4

2000

411.324

408.367

18.759

45,9

2001

479.243

356.517

12.551

35,2

2002

492.232

371.795

16.523

44,4

2003

459.571

319.498

12.758

40,0

2004

390.635

320.677

13.753

42,9

2005

347.814

335.556

15.181

45,2

2006

311.799

323.714

14.452

44,4

2007

246.797

298.874

12.415

41,3

2008

209.115

320.731

15.488

48,1

2009

187.937

323.970

17.275

53,2

2010

196.901

328.651

17.942

54,5

2011

171.752

293.841

16.126

54,3

2012

140.640

280.186

14.920

53,3

2013

126.307

290.900

16.483

56,7

2014

   

16.860

 

Kaynak: TÜİK

 

 

 

 

Türkiye`de şeker pancarı Ege, Akdeniz sahil kuşağı, Doğu Karadeniz ve Güneydoğu Anadolu dışında tüm illerimizde üretilmektedir. İl bazında en yüksek üretim Konya`da (%29) gerçekleştirilmekte; bu ili Yozgat (%10) ve Aksaray (%7) izlemektedir.

Tablo 5- Bölgelere Göre Şeker Pancarı Üretimi (2013)

Bölgeler

Ekim Alanı

(Hektar)

Üretim

(Ton)

Payı

(%)

 

Orta Anadolu

1.894.045

11.538.270

70,1

 

Ege

274.611

1.349.405

8,1

 

Doğu-Güneydoğu

297.559

1.273.195

7,8

 

Karadeniz

255.868

1.196.390

7,1

 

Akdeniz

151.571

902.889

5,5

 

Marmara

39.628

223.159

1,4

 

TÜRKİYE

2.913.282

16.483.308

100,0

 

 

Kaynak: TÜİK

           

 

Grafik 2- Bölgelere Göre Şeker Pancarı Üretimi (2013)

 

Tablo 6- İllere Göre Şeker Pancarı Üretimi (2013)

 

İller

Ekilen alan

Üretim

Verim

(kg/da)

Hektar

Payı (%)

Bin ton

Payı (%)

Konya

72.200

24,8

4.774

29,0

6.612

Yozgat

28.107

9,6

1.689

10,2

6.011

Aksaray

16.261

5,6

1.080

6,6

6.663

Eskişehir

17.496

6,0

967

5,9

5.525

Afyon

16.721

5,7

830

5,0

4.965

Kayseri

15.437

5,3

787

4,8

5.096

Karaman

9.000

3,1

541

3,3

6.032

K.Maraş

7.318

2,5

508

3,1

6.937

Ankara

9.085

3,1

501

3,0

5.529

Tokat

9.977

3,4

490

3,0

4.976

Sivas

9.380

3,2

456

2,8

4.865

11 İl Toplamı

 

72,4

 

76,6

 

GENEL TOPLAM

291.328

100,0

16.483

100,0

5.658

Kaynak: TÜİK

 


AVRUPA BİRLİĞİNDE ŞEKER KOTALARI

AB, 30 Eylül 2017 tarihine kadar yürürlükte kalacak olan yeni beyaz şeker kotasını 17 Aralık 2013 tarihli ve 1308/2013 sayılı tüzük ile toplam 13,5 milyon ton; kota kapsamındaki fruktoz (izoglukoz) üretim miktarını da kuru madde bazında 720 bin ton olarak belirlemiştir. AB`de izoglikoz kotasının toplam şeker kotasına oranı %5,3`tür.

Tablo 7- AB Şeker Kotaları (Ton)

 

Üye Ülkeler

Şeker

İzoglikoz*

Toplam

Almanya

2.898.256

56.638

2.954.894

Avusturya

351.027

 

351.027

Belçika

676.235

114.580

790.815

Bulgaristan

 

89.198

89.198

Çek Cumhuriyeti

372.459

372.459

 

Danimarka

372.383

 

372.383

Finlandiya

80.999

 

80.999

Fransa (Anakara)

3.004.811

 

3.004.811

Fransa (Denizaşırı)

432.220

 

432.220

Hırvatistan

192.877

30.000

 

Hollanda

804.888

 

804.888

İngiltere

1.056.474

 

1.056.474

İspanya

498.480

53.810

552.290

İsveç

293.186

 

293.186

İtalya

508.379

32.493

540.872

Litvanya

90.252

 

90.252

Macaristan

105.420

220.266

325.686

Polonya

1.405.608

42.861,4.1

448.470

Portekiz (Anakara)

 

12.500

12.500

Portekiz (Azor Adaları)

9.953

 

9.953

Romanya

104.689

 

104.689

Slovakya

112.320

68.095

180.414

Yunanistan

158.702

 

158.702

AB TOPLAMI

13.529.618

720.441

14.027.182

(*) Kuru madde bazında

Kaynak: TŞFAŞ, Sektör Raporu 2013

 

 

SEKTÖRDE FAALİYET GÖSTEREN ŞİRKETLER

Türkiye`de sakaroz kökenli pancar şekeri ve nişasta kökenli (NBŞ) olmak üzere iki tür şeker üretimi bulunmaktadır. NBŞ üretiminde nişasta kaynağı olarak mısır kullanılmaktadır. NBŞ şuruplarının glikoz şurubu ve fruktoz şurubu olmak üzere iki temel grubu bulunmaktadır. Fruktoz şurupları AB`de izoglukoz, dünyada ise genelde yüksek fruktozlu mısır şurubu (HFCS) olarak adlandırılmaktadır.

Ülkemizde pancar şekeri ve nişasta kökenli şeker (NBŞ) üreten şirketler aşağıda verilmiştir. 

Tablo 8- Türkiye`de Pancar Şekeri ve NBŞ Üreten Şirketler

     

PANCAR ŞEKERİ ÜRETEN ŞİRKETLER

TÜRKŞEKER (25 fabrika)

Kamu

Konya Şeker Fabrikası A.Ş. (2 fabrika)

Pankobirlik

Kayseri Şeker Fabrikası AŞ. (2 fabrika)

Pankobirlik

Amasya Şeker Fabrikası

Pankobirlik

Adapazarı Şeker Fabrikası

Pankobirlik

Kütahya Şeker Fabrikası

Özel

Keskinkılıç Gıda San. ve Tic. AŞ.

Özel

NİŞASTA BAZLI ŞEKER ÜRETEN ŞİRKETLER

Amylum Nişasta San. ve Tic. AŞ.

 

Cargill Tarım ve Gıda San. ve Tic. AŞ.

 

PNS Pendik Nişasta San. AŞ.

 

Sunar Mısır Entegre Tesis. San.Tic.

 

Tat Nişasta San. ve Tic. AŞ.

 

 

Şeker pancarı üretiminde 1998 yılından sonra kota sistemi uygulanmaya başlanmıştır. Şeker pancarı ve şeker politikası 2001 yılında yürürlüğe giren 4634 sayılı Şeker Kanunu ile düzenlenmiştir. Üretimde kota uygulaması bu kanunla da sürdürülmekte ve üretim yazılı sözleşme hükümlerine göre yapılmaktadır. 

Şeker Kanunu`nun 3. maddesine göre; "Şeker üretimi ve arzında istikrarı sağlamak amacıyla pazarlanacak şeker miktarı, sakaroz kökenli ve diğer şekerler için ayrı ayrı olmak üzere şeker türlerine göre, gerektiğinde dönemsel olarak kotalar ile belirlenir. Nişasta kökenli şekerler için belirlenecek toplam A kotası, ülke toplam A kotasının %10`unu geçemez. Bakanlar Kurulu bu oranı, Kurumun görüşünü alarak %50`sine kadar artırmaya, %50`sine kadar eksiltmeye yetkilidir".

Mevcut Kanun kapsamında faaliyet gösteren tüm şeker şirketleri, Şeker Kurulunca kendilerine tahsis edilen kotalar paralelinde üretim programı yapmaktadırlar. Pancar şekeri ve NBŞ kotaları Tablo 9`da verilmiştir. Tablodan da görüldüğü gibi son 10 yıllık dönemde Bakanlar Kurulu NBŞ kotasını %25-50 oranında artırmıştır. 

Tablo 9- Türkiye`de Pancar Şekeri ve NBŞ Kotaları (Bin ton) 

Pazarlama

Yılı

Pancar Şekeri Kotası

NBŞ

Kotası

NBŞ Kota

Artışı %*

Toplam

Kota

2004/2005

2.149

234

50

2.500

2005/2006

2.191

234

50

2.542

2006/2007

2.191

234

50

2.542

2007/2008

2.168

234

35

2.484

2008/2009

2.474

267

25

2.808

2009/2010

2.560

271

50

2.966

2010/2011

2.288

244

50

2.655

2011/2012

2.288

244

35

2.617

2012/2013

2.288

244

38

2.625

2013/2014

2.266

244

25

2.571

(*) Bakanlar Kurulu Kararı ile NBŞ kotasında yapılan artış oranı

Kaynak: Şeker Kurumu

 

Tablo 10`dan da görüleceği şekilde son 10 yıllık dönemde şeker üretimi 1,7-2,5 milyon ton dolayında gerçekleşmiştir. 

 Tablo 10- Türkiye‘de Yıllar İtibariyle Pancar Şekeri Üretimi (Bin ton) 

Yıllar

İşlenen Pancar

Üretilen Şeker

2004/05

13.302

1.940

2005/06

14.676

2.070

2006/07

13.742

1.845

2007/08

12.122

1.708

2008/09

15.182

2.152

2009/10

16.982

2.531

2010/11

17.261

2.262

2011/12

15.585

2.270

2012/13

14.516

2.129

2013/14

16.036

2.390

Kaynak: Şeker Kurumu

 

2008 – 2013 yılları arasındaki pancar şekeri ve NBŞ ihracat ve ithalatı Tablo 10`da görülmektedir. İhracat verilerine mamul içerisinde ihraç edilen ve dahilde işleme izin belgesi ile C şekeri tahsisat belgesine dayalı olarak yapılan satışlar dahil değildir. Yıllara göre değişmekle birlikte, cüzi miktarda şeker ithalatı yapılmaktadır. Ancak ithalatı yapılan şeker yurt içinde üretimi yapılamayan özel amaçlı şekerler olup, bu miktar Türkiye`nin bir günlük şeker tüketim miktarının oldukça altındadır.

 

Tablo 10- Türkiye‘de Yıllar İtibariyle Şeker Dış Ticareti (Bin ton) 

Yıllar

Pancar Şekeri

NBŞ

İhracat

İthalat

İhracat

İthalat

2008

5,4

4,3

56,9

21,6

2009

5,1

4,3

39,6

8,2

2010

77,1

4,2

88,5

8,8

2011

74,2

4,7

104,3

11,0

2012

33,4

5,5

85,5

11,2

2013

63,8

9,0

105,9

13,2

Kaynak: Şeker Kurumu

 

ŞEKER PANCARI ALIM VE GİRDİ FİYATLARI KARŞILAŞTIRMASI

2002-2014 yıllarını kapsayan dönemde şeker pancarı alım fiyatları ile çiftçinin satın aldığı girdilerin (kimyasal gübre, mazot, besi yemi vb) fiyatlarındaki değişimler Tablo 12`de verilmiştir. Söz konusu dönemde şeker pancarının TŞFAŞ tarafından belirlenen alım fiyatı %113 düzeyinde artmış; buna karşılık girdi fiyatlarındaki artışlar %300`ün üzerinde gerçekleşmiştir.

Tablo 12- Yıllar İtibariyle Şeker Pancarı Alım ve Girdi Fiyatları (TL/ton)

Yıllar

Şeker Pancarı

Gübre ort

Mazot

Besi yemi

2002

100

100

100

100

2003

119

122

128

126

2004

134

151

142

163

2005

134

159

179

158

2006

120

169

204

163

2007

128

211

209

205

2008

146

362

259

247

2009

155

227

225

227

2010

159

251

272

269

2011

169

357

328

350

2012

182

396

352

388

2013

195

386

391

400

2014

213

405

405

427

Kaynak: TŞFAŞ ve BUGEM

 

 

 Grafik 2- Yıllar İtibariyle Şeker Pancarı ve Girdi Fiyatları (TL/ton)

 

ŞEKER FABRİKALARINDA ÖZELLEŞTİRME SÜRECİ VE MUHTEMEL SONUÇLARI

Dünya Bankası ile yapılacak ikraz anlaşmasına esas olmak üzere, Bankaya verilen 10 Mart 2000 tarihli kalkınma politikası mektubunda; TŞFAŞ`ye ait şeker fabrikalarında fiili özelleştirmenin 2001 yılında başlayacağı yer almıştır. Özelleştirme Yüksek Kurulu (ÖYK)`nun 20 Aralık 2000 tarih ve 2000/92 sayılı kararında TŞFAŞ`nin özelleştirme kapsamına alınmasına karar verilmiştir.

Geçen sürede kamu şeker fabrikalarının özelleştirilmesi amacıyla birçok kez ihaleye çıkılmış; ancak ihale sonuçları Danıştay tarafından iptal edilmiştir.

Şeker fabrikalarının özelleştirilmesi durumunda, aile bireyleriyle birlikte sayıları 3 milyonu aşan pancar üreticileri ile şeker tüketicilerinin ciddi sıkıntılarla karşı karşıya kalmaları kaçınılmazdır.

Öte yandan, Doğu Anadolu`da kamu işletmeciliğinin sosyo–ekonomik amaçları tümüyle terk edilmiş olacaktır. Doğu–Batı arasındaki gelir uçurumu artacak, istihdam düşecek, kırdan kente göç hızlanacaktır.  

Bir yandan şekerpancarı üretimine kotalar getirilmesi; öte yandan çiftçinin üretimini sürdürememesi sonucu ortaya çıkacak olası şeker açığı, ihracat geri ödemeleri ile desteklendiği için "daha ucuz"a şeker üreten ülkelerden ve özellikle AB`den ithal edilerek kapatılacaktır.

Bu süreçte ucuz üretim yaptığı bahanesiyle nişasta kökenli şekerlere tanınan ayrıcalıklar sürdürülecek; ayrıca sanayide kullanılan şekerler tamamen mısırdan elde edilen şekerlere dayandırılacaktır. Ülkemizde pancar çiftçisinden esirgenen kaynaklar AB`nin pancar, ABD ve Arjantin`in mısır üreticilerine ve çokuluslu agro-sanayi tekellerine aktarılacaktır.

Yıllık şeker tüketimi 2 milyon ton olan ve şeker ithal edebilecek yeterli döviz rezervlerine sahip bulunan Fransa, yarı bedelle şeker ithal etmek yerine –şekerpancarı tarımı karşılaştırmalı üstünlük yönüyle ülke çıkarına uygun olduğu için– 4,5 milyon ton/yıl şeker üretmeyi sürdürmektedir. Dolayısıyla, Türkiye`de de tarım ve sanayide sağladığı yüksek istihdam ve yan ürünlerinin tümünün hayvan beslemede kullanılabilirliği yönü ile şekerpancarı tarımının –gerçek üreticilerin söz ve karar sahibi olduğu bir yapılanma içerisinde– artan oranlarda sürdürülmesi ülke çıkarınadır.

SORUNLAR VE ÖNERİLER

  • Avrupa Birliği şeker politikasının ülkemiz şeker sanayini yok etme olanağı verilmemelidir.

  • Ülkemizin şeker politikası kendine yeterli ve dünya piyasalarında önemli bir üretici olma amacı taşımalıdır.

  • Türkiye`de NBŞ kotalarının artırılması durdurulmalı ve AB kota seviyelerine uygun olarak yeniden düzenlenmelidir.

  • Şeker üretim maliyetlerini düşürmek için şeker pancarı tarımı desteklenmelidir.

  • Kamuya ait şeker fabrikalarının yeniden yapılandırılmaları konusunda gerekli yenileme ve modernizasyon çalışmaları yapılarak rekabet gücü arttırılmalıdır.

  • Kamuya ait şeker fabrikalarının özelleştirilmesinden vazgeçilmeli; pancarın yetiştirilmesinden şeker üretim ve pazarlanmasına değin tüm süreçte  üreticilerin söz ve karar sahibi olacakları örgütlenmeler egemen olmalıdır.          

 

Okunma Sayısı: 39771
Fotoğraf Galerisi