Konya‘da tarım yapılabilecek arazi miktarı 2 milyon 247 bin hektardır. Bu arazi miktarının, 1 milyon 747 bin hektarlık kısmında kıraç tarım, 500 bin hektarlık kısmında da sulu tarım yapılmaktadır. Bu özelliği ile Türkiye de üretilen buğdayın yüzde 12‘i, arpanın yüzde 15‘i, şekerpancarının ise yüzde 35‘i Konya ilinde üretilmektedir.

   Küresel ısınma sonucu 2008 yılının sonbaharına kadar kurak geçen yaklaşık yedi yıl gibi bir süre, iklime bağlı olan tarım kesiminin büyük sıkıntılar yaşamasına neden oldu. 2008 yılının sonbahar aylarından itibaren yağışlı bir havanın etkisine giren Konya‘da 2009 yılı ürün hasadı, önceki yıllara göre daha olumlu sonuçlandı. % 50 oranında bir yağış artışı yaşanan ilimizde 2010 yılı hasat zamanındaki yağışların etkisi ile buğdayda protein ve öz kaybı meydana gelerek, hububatta verim ve kalite istenilen düzeye ulaşamadı. 2011‘de yağışlar hububat açısından elverişli geçti ise de Trakya, Ege, Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde sıkça karşılaşılan mantari hastalıklar, son yıllarda ılıman ikliminin yaşandığı Konya Bölgesi‘nde havaların kapalı gitmesi rutubetin havada, toprakta yoğun olması nedeniyle görülmeye başlandı.

   2011 yılına kadar sadece fiziksel analiz değerlerine göre fiyatlandırma yapan TMO, buğdayın kimyasal özelliklerini dikkate alarak protein oranına göre fiyatlandırmaya başladı. Buğdayda kaliteyi belirleyen protein oranını yükseltmek için ekimin başlangıcından hasada kadar bitkinin bütün aşamalarında gereken önem gösterilmelidir. Buğday tarımında kaliteli ve bol ürün alabilmek için uygulanacak en önemli işlemlerden ilki toprak işlemedir. Tohum yatağı hazırlandıktan sonra usulüne uygun toprak örnekleri alınmalı ve analiz sonuçlarına göre eksik olan besin elementlerine göre gübreleme planı yapılmalıdır. Toprağın fakirleşmesine ve bitkinin hastalıklarının artmasına neden olacağından üst üste aynı tarlaya buğday ekimi yapılmamalı yani münavebe sistemine göre ekim yapılmalıdır. Ekilecek tohumluk miktarına dikkat ederek, sık ekim yapılmamalıdır.

   Son yıllarda her ne kadar Konya Bölgesi‘nde ılıman iklim yaşanıyor olsa da çiftçimiz buna aldanmamalı, kış aylarında yaşanabilecek don tehlikesine karşı karasal iklim şartlarına uygun olan ve aynı zamanda hastalık ve yabancı ot gibi sorunlar yaşamamak için sertifikalı tohum kullanmalıdır.

   Konya Bölgesi topraklarında az olan çinko besin elementi ihtiyacı göz ardı edilmemelidir. Çinko besin elementi ihtiyacı toprağa ekim yapmadan hemen önce veya ekim yaparken tohumla birlikte ve yabancı ot mücadelesi yaparken ilacın içine karıştırarak karşılanmalıdır.

   Özellikle buğdayda protein oranı kayıplarına neden olan süne zararlısının yanı sıra diğer hastalık, zararlı ve yabancı otlara karşı koruyucu önlemler alınarak, biyolojik ve kimyasal mücadeleye önem verilmelidir. Kök ve kökboğazı çürüklüğü, septoria ve halk arasında kınacık olarak bilinen sarı pas gibi hastalıklar yaygın olmamakla birlikte son dört yıla yakın süredir ılıman iklimin etkisinde bulunan Konya Ova‘sının belirli bir kısmında görüldü. Çiftçilerimiz bu hastalıklarla mücadelede dayanıklı tohum çeşidini ekmeli, hububatlarını sık sık kontrol etmeli ve yapılmadığı takdirde % 50 gibi ürün kaybına neden olacak hastalıklara karşı koruyucu önlem olarak kimyasal ilaçlar kullanmalıdırlar.

   Buğdayda protein oranını etkileyen en önemli faktörlerden biride gübreleme zamanları ve miktarıdır. Sulu tarım yapılan alanlarda ekilen buğday için gübreleme 3 farklı zamanda olmalıdır. 100 kg gübre kullanılacaksa; 40 kilogramı Şubat ayı sonu Mart ayı başı, 40 kilogramı Nisan ayı içerisinde, 20 kilogramı da başaklanma döneminde yapılmalıdır. Kuru tarım yapılan alanlarda ise gübreleme Şubat ayının içerisinde ve yağışın devam etmesi halinde Nisan ayı başında olmak üzere iki zamanlı yapılmalıdır. Bu dönemde yapılan gübrelemeler, bitkinin gelişim döneminde ihtiyacı olan azotu yeterli miktarda almasını sağlayacak, bu da protein olarak buğdaya yansıyacaktır.

   Bütün bu yapılması gerekenlere yeterli özen ve önem verildiği takdirde verim ve kalite artacak, tarıma dayalı üretim yapan sanayici kaliteli hammaddeye ulaştığı için ithalatın önüne geçilerek çiftçimiz ve milli ekonomimiz kazanacaktır.