İnsan ve birçok canlının beslenmesinde önemli bir yeri olan temel gıda maddesi olan hububat tarımı ilimizin bütün ilçelerinde yapılmaktadır. Hububat hasadı yapıldıktan sonra tarla yüzeyinde anıza ilave olarak biçerdöverin arkasında bıraktığı sap samandan oluşan namlular bulunmaktadır. Bu namlulardaki saplar balya makinesi ile bağlanıp toplanarak kağıt ve karton sanayinde selüloz hammaddesi, hayvancılıkta kaba yem, ahırlarda altlık olarak değerlendirilmek üzere kullanılmaktadır.

 Ancak Çiftçilerimiz anızı:

- Daha iyi bir tohum yatağı hazırlamak

- Yabancı ot ve haşereleri yok etmek

- Hasat sonrası, hemen diğer bir ürünün ekimine geçebilmek için yakmaktadır.

Ancak bunun sağlayacağı fayda, vereceği zararın yanında çok küçük kalmaktadır.

Anız yakıldığında tarla toprak yüzeyinde 252 dereceyi bulan yakıcı bir sıcaklık oluşmaktadır. Bu yüksek sıcaklığın toprağın üst katmanlarındaki kil gibi toprak parçacıklarını pişirerek, topraktaki bir çok faydalı mikroorganizma ve solucan gibi küçük canlıların yanarak ölmesine neden olmaktadır.

Ayrıca anız yakılması sonucunda oluşan yüksek sıcaklık toprağın üzerindeki sap, anız gibi artıkları yakarken toprağın üst tabakasındaki organik maddeyi de yakmakta, baz mikroelementleri bitkilerin faydalanamayacağı forma dönüştürmekte ve bu gibi tarlalarda yetişen ürünlerde makro ve mikro besin maddesi noksanlıkları görülmektedir.

Kurak bölge tarlalarında anız yakılması ile tarım topraklarında organik maddenin hızla azaldığı toprakta karbon/azot oranının olumsuz etkilendiğini vurgulayan Ayhan Barut, “Anız yakılan tarlalara ekilen ayçiçeği, buğday, patates, mısır, pamuk, şeker pancarı, kavun karpuz gibi bitkilerde yetişme döneminde azot, fosfor, potasyum, kalsiyum, kükürt, molibden, bor, demir gibi bitki besin maddesi noksanlığı çok sık olarak görülmekte ve bitkiler normallerine göre daha kısa, sarı ve cılız kalmakta, kolayca hastalıklara yakalanmakta ve verimleri çok düşmektedir” şeklinde konuştu.