Buğday ülkemizin her bölgesinde her türlü iklim ve toprak koşullarında yetişen bir bitkidir. 350-1150mm yağış alan her bölgede yetişen buğday, gerek dünyada gerek ülkemizde en fazla üretimi yapılan tarım ürünüdür.    

Türkiye‘de, 1980 sonrası başlayan ve 2000‘li yıllarda doruk noktasına çıkan neoliberal politikalar, çiftçileri piyasanın vahşi koşullarına terk etti. Bu süreçten buğday çiftçisi de olumsuz etkilendi. Bu olumsuz süreç kendisini Adana‘da da göstermektedir. Grafikte de görüldüğü gibi, uzun yıllardan beri Adana‘da buğday çiftçisi için 1 kg buğday fiyatı 1 kg buğday maliyetinin gerisinde kalıyor.

Dolayısıyla Adana‘da buğday üretimi geriliyor. 2002 yılından 2015 yılına, Türkiye‘de buğday üretimi 19,5 milyon tondan 22,6 milyon tona çıkarak % 16 artarken, Adana‘da buğday üretimi yaklaşık 1 milyon tondan 731 bin tona gerileyerek % 27 oranında azalmıştır. Bu nedenle de Adana‘nın Türkiye buğday üretimi içindeki  payı % 5,2‘den % 3,2‘ye düşmüştür. Ancak Türkiye‘deki buğday üretimindeki artışla da ilgili olarak şu noktanın altını çizmek gerekir. Buğday ekim alanları 2002-2015 yılları arasında % 15 oranında azalmıştır ve buğday üretimindeki artış verim artışından kaynaklanmaktadır. Buğday ekim alanlarının azalması gıda güvencesi ve egemenliği açısından tehlike ve riskler barındırmaktadır. Ayrıca ülke nüfusunun da sürekli arttığı göz önüne alındığında bu tehlike ve risklerin şiddeti büyümektedir.

Yıllara Göre Türkiye‘de ve Adana‘da Buğday Üretimi

2002-2014 yılları arasında ne yazık ki tarım ürünlerinde ithalatçı durumuna düşürülen ülkemiz bu yıllar arasında toplam  32 milyon ton  buğday ithal ederek yurt dışına 9.3 milyar dolar bir kaynak akıtmıştır.

TMMOB`ye bağlı Ziraat Mühendisleri Odası Adana şubemizin tarla bitkileri komisyonunun yapmış olduğu çalışmalar sonucunda 2016 yılı buğday maliyetinin 1,01 TL/kg olduğunu tespit etmiş olup satış fiyatının karlılık ve sürdürülebilir bir üretim için 1,2 TL/kg bazında gerçekleşmesi gerekmektedir. Bölgemizde üretilen buğdayın turfanda olması ve diğer bölgelerde yetişen buğdaylara piyasa oluşturması açısından önem arz etmektedir.

Tarım üreticileri buğdayın sonraki tarımsal faaliyetlere finans oluşturması ve stratejik önemi açısından buğday üretiminden para kazanmak zorundadırlar. Aksi durumda üreticiler kırsalı terk edip kentlerin varoşu olmaya, vasıfsız işçi kitleleri oluşturmaya ve madenlerde ölmeye devam  edeceklerdir. Tarımsal istihdamın hızlıca azaltılması ancak şehirlerde bu insanlara istihdam olanaklarının yeterince yaratılmaması, toplumsal bir tehlike yaratmaktadır. Son yıllarda yaratılan işsizler ordusu hem çalışan insanların çalışma koşullarının kötüleşmesini hem de suç oranlarının artmasını tetiklemiştir.

İşçilerin insanca koşullarda çalışması, çiftçilerin tarımdan, yerinden, yurdundan kopartılmaması için, Yeni Soma`lar, Ermenek`ler yaşamamak için siyasi iradeyi tarıma ve çiftçiye sahip çıkmaya davet ediyoruz. Tarım ürünleri piyasası tüccarların insafına bırakılmamalıdır. Siyasi iradeyi, Devletin yapacağı müdahil alımlar ile, halkımızın temel besin maddesi olan buğdaya sahip çıkmaya davet ediyoruz.