-BASIN AÇIKLAMASI-

DÜNYA SU GÜNÜ KİM İÇİN VE NE İÇİN?

  21.3.2012

Kapitalizmin içine düştüğü darboğazın aşılmaya çalışıldığı 1970‘lerde, Birleşmiş Milletler (BM) 1972 ve 1977 yıllarında düzenlediği konferanslarda "suyun temel bir insan hakkı olduğunu" vurguluyordu. Bu amaçla 1980‘li yıllarda gelişmekte olan ülkelerin su ve kanalizasyon altyapılarına yatırım yapmalarını istedi.

Ülkelere altyapı hizmetlerini tamamlamaları için kredi sağlayan Dünya Bankası, sürekli olarak kamu kurumlarını hedef aldı ve bu hizmetlerin ancak özel sektör tarafından etkin ve verimli bir şekilde sunulabileceğinin altını çizdi. Sağladığı kredilerin ön koşulu olarak da su hizmetlerinin ticarileştirilmesini ve özelleştirilmesini şart koştu. Bu konuda IMF ile ortak çalıştı.

Bu alanda diğer bir kurum da Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) idi. DTÖ‘yü kuran anlaşmalardan biri olan Hizmet Ticareti Genel Anlaşması‘nın (GATS) maddeleri arasında su hizmetleri ve kaynaklarının özelleştirilmesi bulunuyordu. Bunu özellikle AB istiyordu, zira dünya devi üç su şirketinden ikisi Fransızlara, biri de Almanlara aitti. Bu ülkeler kendi şirketlerinin önünü açmak istiyorlardı.

DB, IMF ve DTÖ gibi aktörlerin alanı şekillendirdiği bir süreçte BM birden ağız değiştirdi; 1992 yılında düzenlediği Su ve Çevre Konferansı ile Çevre ve Kalkınma Konferanslarında "suyun ekonomik olarak alınıp satılabilecek ticari bir mal" olduğunu belirtmeye başladı. Konferanslarda su sorunu küresel ölçekte yalnızca bir işletme sorununa indirgenmişti; artık piyasa koşullarına açılabilecek ve kamu hizmeti anlayışı dışına çıkarılabilecekti.

Bu gelişmeler çerçevesinde Birleşmiş Milletler‘in aldığı bir kararla 1993 yılından itibaren 22 Mart "Dünya Su Günü" olarak kutlanmaktadır!

Birçok kurum üzerinden dağınık bir şekilde yürütülen su politikalarını tek bir elde toplamak isteyen sermaye 1996 yılında Dünya Su Konseyi‘ni kurdu ve 1997 yılından itibaren her üç yılda bir Dünya Su Forumu düzenlendi. Son olarak 12-17 Mart 2012 tarihlerinde Fransa‘da 6. Dünya Su Forumu yapıldı. Forumların özünü sermayenin su kaynaklarını paylaşması, suyun fiyatlandırılması ve iyi bir yönetişim ile yönetilmesi, kısacası "suyun ekonomik bir mala dönüştürülmesi" oluşturmaktadır.

Sermayenin amacına ulaşması halinde, şimdiye dek pek de farkında olmadığımız şeyleri yavaş yavaş görmeye başlayacağız; çayın ve çorbanın sudan yapıldığı gibi!

Oysa su en önemli doğal varlıktır. Susuz bir hayat mümkün değildir. Yaşamak için otun, böceğin, kuşun, insanın, kısacası tüm canlıların su üzerinde hakkı vardır, ticarileştirilemez! TMMOB Ziraat Mühendisleri Odamızın da içerisinde yer aldığı Suyun Ticarileştirilmesine Hayır Platformu bu konudaki onurlu mücadelesini devam ettirmektedir.

Kamuoyuna saygılarımızla duyurulur.

Ahmet ATALIK

Başkan