Küresel ısınmanın yol açtığı kuraklık, tarım alanlarının biyoyakıt ürünlerine ayrılması, gelişmekte olan ülkelerde protein ağırlıklı beslenmeye yönelim ve temel gıda maddeleri ve tarım ürünleri üzerine yatırım yapan spekülatörler son yıllarda gıda fiyatlarının astronomik bir şekilde artmasına neden olmuştur. Dünyada 962 milyon aç insan bulunduğu düşünülürse biyoyakıt üretimi üzerinde bir kez daha düşünülecek konular arasında gelmelidir.

Dünya‘da üretilen tarımsal ürünler, tüm insanların ve hatta gelecek nesillerin dahi ihtiyacını karşılayabilecek düzeydedir. Fakat yoksul ülkelerin ve insanların satınalacak parası ve gücü yok. Bu nedenle, 21 yüzyılda bu "uygarlık" açlık çeken insanların ölümünü sadece seyrediyor. Herhangi bir Afrika ülkesi diğer gelişmiş ülkelerin kakao ve kahve ihtiyacını karşılarken, bu ülkelerdeki insanlar gıdasızlıktan ölmektedir. Bu durum vahşi kapitalizmin ne kadar acımasız olduğunu çok bariz bir şekilde göstermektedir.

Tek işi yatırım yapmak ve para kazanmak olan bu spekülatörler, sosyal etkileri gözönünde bulundurmayarak ve gıda sektörü üzerinde ciddi oyunlar oynayarak dünyada açlığın ve yoksulluğun artmasına , milyonlarca insanın açlıktan ölmesine neden olmaktadır.  Zengin ülkelerde de fakir ülkelerde de olumsuzluklar öncelikle fakirleri etkilemektedir. Açlığın azaltılmasına dair zengin batı ülkelerinin yıllardan beri yapmış oldukları taahhütlerin karın doyurmadığı ortadadır artık.

Türkiye‘de son bir yılda tarım ürünleri fiyatları, Dünya‘dakinden daha hızlı yükselmiş, üreticiyi korumak için regüllatör görevi yapması gereken kuruluşlar zamanında önlem almayıp, tarım ürünlerinin fiyatlarının astronomik şekilde artmasına seyirci kalmışlardır.

Nüfusunun % 15,4‘ü açlık sınırının altında bir gelirle yaşayan ülkemizde, IMF ve Dünya Bankası politikalarıyla üretimden koparılmış insanlara, Sosyal Yardımlaşma Fonları ve Belediyeler aracılığıyla yardımlar yapılmakta ve bu insanları bağımlı hale getirmekte, ayakta durabilecekleri bir yaşam reva görülmeyerek, insanlar açlıkla terbiye edilmektedir.

Geçen tarım yılında olduğu gibi bu yıl da , başta Güneydoğu Anadolu Bölgesi olmak üzere Türkiye normale göre oldukça az yağış almıştır. Birçok ürün tarlalarda hasat edilemeden yanmıştır. Türkiye bugüne kadar tamamlamadığı tarımsal altyapı nedeniyle tarımsal üretimde kendine yeterlilik konusunda zor günler yaşamaktadır!

Küresel ısınma ve onun ülkemizde görülen kuraklık etkisini azaltmanın ilk adımı, tarımın en önemli girdisi olan suyun verimli kullanılmasındadır. Türkiye‘de 8,5 milyon hektar teknik ve ekonomik ölçülerde sulanabilir arazisinin ancak % 60‘nı sulanabilmekte , bunu da büyük oranda yüzey sulama yöntemleriyle yaparak, suyun ziyan olmasına ve erezyona sebep olmasına sebebiyet verilmektedir. Yüzey sulama yöntemleri yerine, yağmurlama ve damlama sulama gibi yöntemlerin geliştirilmesiyle su tasarrufunun yanında, tarımda verimi ciddi anlamda arttırmak mümkündür.

Genetiği değiştirilmiş ürünlerin üretimi yasak olmasına karşın gümrüklerimizden hiçbir kontrole tabi olmadan bu ürünler girmeye devam etmektedir. Etiketinde dahi hiçbir açıklama bulunmayan bu gıdaları halkımız bilmeden tüketmektedir. Girmeye çalıştığımız AB‘de halkın %71‘i ve birçok ülke bu ürünlere karşı savaş verirken Türkiye henüz Biyogüvenlik Yasası‘nı dahi çıkarmamıştır.

Ülkemizde tarladan çatala Gıda Güvenliği ile ilgili sorunlar da artarak devam etmektedir. Kontrol ve denetimlerle ilgili yaşanan sıkıntılar, denetimlerin yetersiz olması, istidam ile ilgili yaşanan sorunların devam etmesi, kayıt dışı üretimin kontrol altına alınamaması  gibi sorunlar başta dar gelirliler olmak üzere , tüm insanların sağlığını ciddi anlamda riske atmaktadır. Bu olumsuzluklar tüm sıcaklığıyla yaşanırken, yetkli merciler çözüm üretme konusunda çok ağır davranmaktadırlar.

Son olarak, Eylül ayı başında Çin‘de ve Asya ülkelerinde yaşanan ve bebek mamalarında ve birçok gıda maddesinde kullanılan süt tozunda melamin maddesinin bulunması ile başta bebekler ve çocuklar olmak üzere insan sağlığının ciddi şekilde tehlikeye girmesiyle ilgili  Türkiye‘de resmi yetkililer ,"bizde sorun yok" , "herşey kontrol altında " gibi açıklamalarla durumu geçiştirmişlerdir. Türkiye‘ye, Çin‘den  en son Nisan 2008‘de girdiği resmi ağızlar tarafından belirtilen Süt Tozunun miktarı, akıbeti ve nerelerde kullanıldığına dair herhangi bir somut önlem alınmadığı, analizler yapılmadığı açıkça ortadadır.

Gıda Güvenliğinin sağlanması ve halk sağlığının korunması için , gıda üretimi ve satışı yapan işyerlerinin uyması gereken asgari teknik şartları içinde barındıran 5179 sayılı Gıdaların Üretimi , Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun‘un AB uyum yasalarına göre düzenlenmesi için Tarım Bakanlığı‘nın yapmış olduğu çalışmalar sonunda görüşe sunduğu " Veteriner Hizmetleri, Gıda ve Yem Kanunu" taslağı Gıda Güvenliğine yönelik sorunlara çözüm getirmek şöyle dursun, 5179 sayılı kanunun da gerisine düşmüştür. Bu kanun taslağı , Gıda , Ziraat ve Kimya Mühendisleri Odalarının görüşleri dikkate alınarak , "Gıda Kanunu", "Yem kanunu" ve " veteriner Hizmetleri Kanunu" helinde, üç ayrı kanun olarak,  mevcut durumda denetimlerle ilgili yaşanan yetki kargaşasına da son verecek şekilde, tekrar düzenlenmelidir.

Gıda güvencesi ve gıda güvenliği ile ilgili yaşanan sorunların ana kaynağı uygulanan yanlış politikalardır. Türkiye‘nin bu sorunlarla başa çıkabilecek bilgi ve donanıma sahip  teknik kadroları ve fedakar insanları mevcuttur. Olması gereken ise dış kaynaklı nasihatlarla bu alana yönelik yapılan yanlış düzenlemelere son vermektir. Bu da ancak bu konularda halkımızın bilinçlenmesi ile başarılabilir. Başarıya ulaşıncaya dek Gıda, Kimya ve Ziraat Mühendisleri Odaları olarak mücadelemiz sürecektir.

TMMOB Gıda Mühendisleri Odası Marmara Bölge Şubesi

TMMOB Kimya Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi

TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi