SU ÜRÜNLERİ RAPORU

SU ÜRÜNLERİ RAPORU
MERKEZ
10.02.2017
 

 SU ÜRÜNLERİ ÜRETİMİMİZİN YAPISI 

Özet

Su ürünleri üretimimiz avcılık ve yetiştiricilik yoluyla gerçekleştirilmektedir. Ülkemiz kuzeyden güneye tür sayısı, sıcaklığı ve tuzluluğu artan, popülasyon sayısı azalan farklı özellikte denizlere sahiptir. 200 kadar doğal gölümüz, 300`ü aşkın baraj gölümüz, 33 büyük akarsuyumuz ve 750 kadar göletimiz su ürünleri üretimi açısından önemli olan iç sularımızı oluşturmaktadır. 

1970 yılında 178 bin ton olan üretimimiz, 2015 yılında 672 bin ton olmuştur. 2015 yılındaki üretimin % 36`sı yetiştiricilik, % 64`ü avcılık yoluyla gerçekleştirilmiştir. 

Denizlerden yapılan avcılıkta en önemli pay Karadeniz`e aittir. 2015 yılında denizlerden yapılan avcılıktaki payı  %80 olmuştur. Avlanılan en önemli türler % 49`luk payı ile hamsi, % 19`luk payı ile çaça, % 9`luk payı ile beyaz kum midyesidir. Aynı yıl içsularda avlanılan en önemli türler ise %26`lık payı ile sadece Van Gölünde bulunan inci kefali, % 26`lık payı ile sazan, % 20`lik payı ile havuz balığı ve %14`lük payıyla gümüş balığı olmuştur. 

Avcılık faaliyetinde bulunan balıkçı gemilerinin 15 bini aşkın kısmı denizlerde, 3 bin kadarı ise içsularda faaliyet göstermektedir. 

2015 yılında su ürünleri yetiştiriciliğinin %42`si içsulardan, %58`i denizlerden gerçekleştirilmiştir. Su ürünleri yetiştiriciliği yapan 2377 işletmenin % 82`si içsularda olmasına karşın, üretim içindeki payı  % 42 olmuştur. Alabalık, levrek ve çipura yetiştiriciliği yapılan en önemli türlerdir. Denizlerden yetiştiricilik yoluyla üretilen balıkların % 54`ünü levrek, % 37`sini çipura, % 5`ini alabalık oluşturmaktadır. İçsulardan yetiştiricilik yoluyla üretilen balıkların ise tamamına yakını denebilecek kısmını alabalıklar oluşturmaktadır. 

Dünya su ürünleri üretimi 2014 yılında % 56`sı avcılık, % 44`ü yetiştiricilik yoluyla olmak üzere 167 milyon ton olmuştur. Avcılığın % 13`ü, yetiştiriciliğin % 64`ü içsulardan gerçekleştirilmiştir. Türkiye toplam su ürünleri üretimi ile dünyada 30`lu sıralarda, AB ülkeleri içinde ilk beş sırada yer almaktadır. 

Kişi başına su ürünleri tüketimimiz 6 kg civarındadır. 2013 yılında kişi başına dünya su ürünleri tüketimi ortalaması 19 kg, Avrupa ve AB ortalaması 22 kg civarında olmuştur. Bu rakamlar aynı yılda İzlanda`da 92 kg, Norveç`te 52 kg, Japonya`da 49 kg, İspanya`da 42 kg, Yunanistan`da 19 kg, Bulgaristan`da 7 kg, Irak`ta 3 kg olmuştur. 

Türkiye`nin avcılık yoluyla üretimi artırma imkânı bulunmamaktadır. Avcılık politikaları ekosistem temelli bir yaklaşımla, üretimin sürdürülebilirliği üzerine oluşturulmalıdır. 

Su ürünleri yetiştiriciliği yaptığımız türler karnivor türlerdir. Bu türlerin yem rasyonlarında balık unu ihtiyacı yüksektir. Su ürünleri yetiştiriciliği politikaları, balık ununa daha az ihtiyaç duyulan herbivor ve omnivor türlerin yetiştiriciliğini teşvik edecek ve yaygınlaştıracak bir yaklaşımı benimsemelidir. 

Su ürünleri sağlıklı beslenme önerilerinin vazgeçilmezleri arasında yer alan bir besin maddesidir. Ancak kişi başına su ürünleri tüketimimizi, artan nüfusumuza koşut bir üretim artışı gerçekleşemediği için, artırmamız çok olası görülmemektedir. Ürettiğimiz ürünleri en iyi şekilde insan tüketiminde kullanmaya yönelmek, balıkçılık sektörüne zarar vermeden,  ithalat gerçekleştirmek, tüketimi kısmen artırmak için bir seçenek olarak dikkate alınmalıdır.

 SU ÜRÜNLERİ SEKTÖRÜ 

Su ürünleri sektörü; bitkisel üretim, hayvansal üretim ve ormancılıkla beraber tarım sektörünün dört alt sektöründen biridir. Ülkemizin üç tarafında bulunan farklı özelliklere sahip denizler, balıkçılık alanının en önemli kısmını oluşturmaktadır. 8333 km`lik bir kıyı şeridine sahip olan denizlerimiz, ortalama sıcaklık ve tuzluluk açısından farklı özellikler göstermektedir. Kuzeyde sıcaklığı ve tuzluluğu düşük (%0.17-0.18) Karadeniz, batı ve güneyde sıcaklık ve tuzluluğu yüksek Ege ve Akdeniz (%0.33-0.39) ile bir karışım bölgesi olan boğazlar ve Marmara denizi mevcuttur. Akdeniz`den Karadeniz`e geçişte tür adedinde azalma, buna karşın populasyon büyüklüğünde artış görülür. Denizlerimizin farklı özellikler taşıması sadece avcılığımızı değil, bu denizlerde yapılan yetiştiricilik faaliyetlerini de etkilemekte ve belirlemektedir.

Su ürünleri üretimi açısından önem taşıyan 200 kadar doğal göl, 300`ü aşkın baraj gölü, 750 civarında gölet ve 33 büyük akarsu bulunmaktadır. İçsular sadece avcılık açısından değil, yetiştiricilik açısından da önem taşımaktadır. 

Ülkemizde ekonomik öneme sahip tür sayısı 100 civarındadır. 

Su ürünleri ile ilgili yasal düzenlemeler

Su ürünleri ilgili faaliyetler 1971 yılında yürürlüğe girmiş olan 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu kapsamında yapılmaktadır. Bu kanun kapsamında çıkarılmış olan Su Ürünleri Yönetmeliğinde su ürünleri avcılığı, Su Ürünleri Yetiştiricilik Yönetmeliğinde ise su ürünleri yetiştiriciliği ile ilgili hususlar yer almaktadır. Su ürünleri avcılığına yönelik ayrıntılı düzenlemeler, Su Ürünleri Yönetmeliği kapsamında ticari ve amatör avcılık için ayrı ayrı çıkarılan tebliğlerle yapılmaktadır. 

Ticari amaçlı su ürünleri avcılık faaliyetinde bulunacaklar ile avcılık faaliyetinde kullanılacak gemiler için Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından ruhsat tezkeresi alınması zorunluluğu bulunmaktadır. Amatör avcılık ise bu avcılığa ilişkin tebliğ ile getirilen kurallara uyulması şartıyla herhangi bir izin belgesi alınmaksızın yapılabilmektedir. 

Su ürünleri yetiştiricilik faaliyetinde bulunmak isteyenlerin, bu faaliyetlerine ilişkin projelerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından onaylatarak izin alma zorunluğu bulunmaktadır. 

Su Ürünleri Avcılığı

Amatör balıkçılık; sadece rekreasyon, spor veya dinlence amacıyla yapılan, maddi ve ticari kazanç gayesi güdülmeyen, avlanılan ürünlerin satılmasının yasak olduğu balıkçılık etkinliğidir. Satışa sunulan, halkımızın tükettiği su ürünleri, ticari amaçlı su ürünleri avcılığı faaliyetleri sonucu elde edilen ürünlerdir. Bu çalışma içinde yer alan üretim verileri ve diğer veriler ticari amaçlı su ürünleri avcılığı ile ilgili verilerdir. 

Su ürünleri üretimi denizlerde ve içsularda, avcılık ve yetiştiricilik yolu ile gerçekleştirilmektedir. Su ürünleri üretimimiz avcılık karakterli olmakla birlikte, su ürünleri yetiştiriciliğinin üretim içindeki payı artış eğilimi içindedir. Çizelge-1`de, 1970 yılından günümüze kadar olan su ürünleri üretimimize ait bilgiler yer almaktadır.

Çizelge-1 Su Ürünleri Üretimimiz (Ton)

Yıllar

Avcılık

Yetiştiricilik

Toplam

Üretim

İçsu

Deniz

Toplam

İçsu

Deniz

 

Toplam

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

1970

13.249

  7

170.905

93

184.154

-

 

-

-

-

177.926

1980

32.255

  8

397.321

92

429.576

-

 

-

-

-

429.576

1990

37.315

10

342.017

89

379.332

4.237

1

1.545

0

5.782

385.114

2000

42.824

7

460.521

79

503.345

43.385

7

35.646

6

79.031

582.376

2010

40.259

6

445.680

68

485.939

78.568

12

88.573

14

167.141

653.080

2011

37.097

6

477.658

67

514.755

100.446

14

88.344

13

188.790

703.545

2012

36.120

6

396.322

61

432.442

111.557

17

100.853

16

212.410

644.852

2013

35.074

6

339.047

56

374.121

123.019

20

110.375

18

233.394

607.515

2014

36.134

7

266.078

49

302.212

108.239

20

126.894

24

235.133

537.345

2015

34.176

5

397.731

59

431.907

101.455

15

138.879

21

240.334

672.241

Denizlerden avcılık yoluyla elde edilen üretim 1970`li yıllardan itibaren sürekli bir artış göstermişse de, son yıllarda bu artışın durduğu, üretimin gerilediği görülmektedir. İçsulardan avcılık yoluyla gerçekleştirilen üretim ise son çeyrek yüzyılda çok fazla değişkenlik göstermemiş, 35-40 bin ton düzeylerinde olmuştur. 

2015 yılı TUİK istatistiki verilerine göre toplam su ürünleri üretimi 672.241 ton olmuştur. Bu üretimin % 64`ü avcılık, % 36`sı yetiştiricilik yoluyla elde edilmiştir. Avcılığın % 8`i içsulardan, % 92`i denizlerden gerçekleştirilmiştir. Denizlerden gerçekleştirilen avcılıkta Karadeniz en önemli paya sahiptir. Grafik-1`den de görüleceği üzere, son beş yılda denizlerden avcılık yoluyla gerçekleştirilen üretimde Karadeniz % 70-80`lik paylara sahip olmuştur. Marmara Denizi, Ege Denizi ve Akdeniz`den daha küçük alana sahip olmasına karşın, üretim miktarı daha fazla olmaktadır. 

 

Grafik-1 Denizlerimizden yapılan avcılık 

Denizlerimizden avlanılan en önemli tür hamsi olup, bu türün av miktarındaki azalış ve artışlarI, su ürünleri üretim miktarında da önemli değişikliklere neden olmaktadır. Son beş yıldaki avcılık verileri incelendiğinde, hamsi av miktarında azalış olduğunu söylemek mümkündür. Hamsiden sonra en fazla avlanılan tür, ülkemizde tüketim alışkanlığı bulunmayan, balık unu ve yağı fabrikalarının hammaddesi olan çaçadır.  Karadeniz`den avcılığı gerçekleştirilen bu türün av miktarında 2012-2013 yıllarında bir azalış olmuş olmakla birlikte, üretim miktarı 70-80 bin ton civarındadır.  Hamsi ve çaçadan sonra en fazla avlanılan balık türlerimiz sardalya ve istavrittir. Bu türler, denizlerden avlanılan su ürünleri içinde % 6-7 civarında bir paya sahiptirler. Çizelge-2`de denizlerden avlanılan önemli türlere ilişkin veriler yer almaktadır. 

Çizelge-2 Denizlerden Avlanılan Önemli Türlerin Üretim Miktarı (ton)

Türler

2011

2012

2013

2014

2015

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Hamsi

228.491

48

163.982

41

179.615

53

96.440

36

193.492

49

Çaça

87.141

18

12.092

3

9.764

3

41.648

16

76.996

19

Beyaz Kum Midyesi

30.176

6

61.225

15

28.030

8

21.828

8

37.404

9

Palamut

10.019

2

35.764

9

13.158

4

19.032

7

4.573

1

Sardalya

34.709

7

28.248

7

23.919

7

18.077

7

16.693

4

İstavrit

25.010

5

30.946

8

28.424

8

16.324

6

16.664

4

Mezgit

9.455

2

7.367

2

9.397

3

9.555

4

13.158

3

Lüfer

3.122

1

7.390

2

5.225

2

8.386

3

4.136

1

Deniz Salyangozu

6.534

1

9.596

2

8.655

3

7.004

3

8.795

2

Tekir-Barbunya

5.738

1

6.220

2

4388

1

5.078

2

4.757

1

Diğer Türler

37.263

8

33.493

8

28.472

8

22.707

9

21.063

5

Toplam

477.658

100

396.323

100

339.047

100

266.078

100

397.731

100

Kaynak; TUİK Su Ürünleri İstatistikleri 

Denizlerden balıklar dışında avlanılan iki önemli tür, ülkemizde tüketilmeyen, yurt dışına ihraç edilen beyaz kum midyesi ve deniz salyangozudur. Tamamına yakın kısmı Karadeniz`den avlanılan bu türlerden beyaz kum midyesinin olağan bir sezonda üretim miktarı 30 bin ton, deniz salyangozunun ise 8 bin ton civarındadır. 

İçsulardan avcılık yoluyla gerçekleştirilen su ürünleri üretiminde önemli dalgalanmalar olmamaktadır. İçsularda avlanılan en önemli tür, Van Gölünden avlanılan ve endemik bir tür olan inci kefalidir.  İnci kefali, içsulardan gerçekleştirilen üretimimiz içinde yaklaşık  % 25`lik bir paya sahiptir.  Sazan av miktarı da inci kefaline yakın düzeylerdedir. Çizelg-3`de içsularda avlanılan önemli türlere ilişkin veriler yer almaktadır. 

Çizelge-3 İçsularda Avlanılan Önemli Türlerin Üretim Miktarı (ton)

TÜRLER

2011

2012

2013

2014

2015

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

İnci Kefali

9.168

25

9.621

27

8.600

25

8.310

23

8.850

26

Gümüş

6.705

18

3.609

10

5.012

14

6.471

18

4.930

14

Havuz Balığı

-

-

5.090

14

5.495

16

5.408

15

6.745

20

Tatlısu Kefali

1.325

4

1.138

3

1.094

3

1.192

3

1.161

3

Sazan

9.998

27

9.973

28

8.277

24

8.036

22

7.223

21

Diğer Türler

9.901

27

6.689

19

6.596

19

6.717

19

5.267

15

Toplam

37.097

100

36.120

100

35.074

100

36.134

100

34.176

100

Kaynak; TUİK Su Ürünleri İstatistikleri 

İçsularda avlanılan gümüş ve havuz balıkları, içsularımızın doğal türleri olmayıp, çeşitli nedenlerle bu alanlara bulaşarak, önemli populasyon oluşturmuş istilacı türlerdir. Gümüş balıklarının tamamına yakın kısmı, havuz balıklarının da önemli bir kısmı yurt dışına ihraç edilmektedir. 

Avcılık Filomuzun Yapısı

Su ürünleri avcılığında bulunmak üzere Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından ruhsat tezkeresi düzenlenmiş 18.062 balıkçı gemisi bulunmaktadır. Bu gemilerin 15.680`i denizlerde avcılık faaliyetinde bulunmaktadır. Denizlerde avcılık faaliyetinde bulunan balıkçı gemilerinin % 86`sını 10 metreden küçük balıkçı gemileri oluşturmaktadır. 

Çizelge-4`de denizler ve içsularda avcılık faaliyetinde bulunan balıkçı gemilerimizin boy uzunluklarına göre dağılımı yer almaktadır.

Çizelge-4 Boy Uzunluklarına Göre Balıkçı Gemilerimiz

Boy

Uzunluğu (m.)

0-4,9

5-7,9

8-9,9

10-11,9

12-14,9

15-19,9

20-29,9

30-49,9

50 +

Toplam

Deniz

767

9.637

3.027

796

457

288

463

238

7

15.680

İçsu

304

2.307

198

33

64

16

0

0

0

2.933

Toplam

1.071

11.944

3.225

829

521

304

463

238

7

18.602

Kaynak; Balıkçılık ve Su Ürünleri Genel Müdürlüğü (BSGM) 

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı stoklar üzerindeki av baskının azaltılması ve su ürünleri avcılığının sürdürülebilirliğinin sağlanması amacıyla 2002 yılından bu yana denizlerde avcılık faaliyetinde kullanılmak istenen yeni gemilere ruhsat tezkeresi düzenlememektedir. Aynı amaç doğrultusunda 2013, 2014 ve 2015 yıllarında denizlerde avcılık faaliyetinde bulunan on metre ve üzerinde boy uzunluğuna sahip 1011 balıkçı gemisi Bakanlık tarafından satın alınarak, balıkçılık faaliyetinden çıkarılmıştır. 

Su Ürünleri Yetiştiriciliğimizin Yapısı

Su ürünleri yetiştiriciliği tüm dünyada gelişen bir sektördür. Ülkemizde de gelişmesi sonrası, balık tüketimin yok denecek düzeyde olduğu pek çok ilimizde üretilmesinin yanı sıra,  bu yörelerdeki halkın balıkla tanışmasına, tüketim alışkanlığı edinmelerine yol açmıştır. 

Ülkemizdeki yetiştiricilik üretim miktarının tamamına yakın denebilecek kısmını levrek, çipura ve alabalık oluşturmaktadır. Alabalık bir tatlı su balığı olmakla birlikte, düşük yoğunlukta tuzluluğa adapte olabildiğinden, Karadeniz`de ağ kafeslere belli büyüklükte konarak, yetiştiriciliği gerçekleştirilmektedir. Çipura balıklarının da, toplam üretim içindeki payları küçük olmakla birlikte, özellikle Muğla bölgemizde toprak havuzlarda yetiştiriciliği yapılmaktadır. 

Su ürünleri yetiştiriciliği içsularda baraj gölleri, doğal göller, akarsular ve diğer su kaynaklarında ve denizlerde gerçekleştirilmektedir. İçsularda gerçekleştirilen yetiştiricilik üretim miktarı, başlangıç yıllarından itibaren, denizlerdekinden fazla olmuşsa da son yıllarda denizlerdeki üretim miktarı içsulardan gerçekleşen üretim miktarını geçmiştir. Çizelge-5`de son beş yıldaki yetiştiricilik üretimimize ilişkin bilgiler yer almaktadır.   

Çizelge-5 Yetiştiricilik Üretim Miktarı (ton) 

Kaynak

Türler

2011

2012

2013

2014

2015

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

Miktar

%

DENİZ

Alabalık

7.697

9

3.234

3

5.186

5

5.610

4

6.872

5

Levrek

47.013

53

65.512

65

67.913

62

74.653

59

75.164

54

Çipura

32.187

36

30.743

30

35.701

32

41.873

33

51.844

37

Diğer

1.447

2

1.364

1

1.575

1

4.758

4

4.999

4

Toplam

88.344

100

100.85

100

110.35

100

126.89

100

138.89

100

İÇSU

Alabalık

100.239

111.335

122.873

107.983

101.166

Toplam

100.446

111.557

123.019

108.239

101.455

Toplam Üretim (Ton)

188.790

212.410

233.394

235.133

240.334

Kaynak; TUİK Su Ürünleri İstatistikleri

2015 yılı verilerine göre, su ürünleri yetiştiriciliği içinde alabalığın payı, % 2`si denizlerde olmak üzere, % 45`dür. Sadece denizlerde yetiştirilen levrek ise % 31`lik bir paya sahiptir.  Çipura üretiminin yetiştiricilik içindeki toplam payı ise % 22 olmuştur.  

Su ürünleri yetiştiriciliği en yoğun olarak denizler, baraj gölleri, doğal göller ve bazı büyük akarsularda kafeslerde gerçekleştirilmektedir. Kafesler dışında çeşitli su kaynakları kullanılarak beton ve toprak havuzlarda da yetiştiricilik yapılmaktadır. Çizelge-6`da denizler ve içsulardaki su ürünleri yetiştiricilik tesis sayıları görülmektedir. 

Çizelge-6 Yetiştiricilik Tesisleri (Adet) 

 

2011

2012

2013

2014

2015

Denizler

368

408

418

420

427

İçsular

1.720

1.883

1.935

1.945

1.950

Toplam Tesis

2.088

2.291

2.353

2.365

2.377

Kaynak; BSGM 

Denizlerdeki tesisler daha büyük kapasiteli olup, içsulardaki tesis sayısının ¼ ‘ü kadar olmasına karşın, bu tesislerden yapılan toplam üretim, içsulardan yapılan üretimi geçmiştir. 2015 yılında tesis başına yapılan üretim miktarı denizlerde 325 ton iken, içsularda 52 ton olmuştur. 

Su Ürünleri Dış Ticareti

Türkiye su ürünleri dış ticaretinde pozitif durumdadır. 2015 yılında 692 milyon dolarlık ihracata karşılık, 250 milyon dolarlık ithalat yapılmıştır. 

Çizelge-7 Su Ürünleri Dış Ticareti

Yıl

İhracat

İthalat

Miktar (Ton)

Değer ($)

Miktar (Ton)

Değer ($)

2011

66.738

395.306.914

65.698

173.886.517

2012

74.006

413.917.190

65.384

176.402.894

2013

101.063

568.207.316

67.530

188.068.388

2014

115.381

675.844.523

77.551

198.273.838

2015

121.053

692.220.595

110.761

250.969.660

Kaynak; TUİK 

İhraç edilen su ürünleri, ithal edilen su ürünlerinden daha yüksek fiyata sahiptir. 2015 yılında ihraç edilen su ürünlerinin kilogram fiyatı 5,85 dolar iken, ithal edilen su ürünlerinin kilogram fiyatı 2,55 dolar olmuştur. 

Su ürünleri ihracatımızda yetiştiricilik ürünleri önemli bir yer tutmaktadır. 2015 yılında su ürünleri ihracat değeri içinde alabalık % 13, levrek % 24, çipura % 21`lik bir paya sahip olmuştur. Aynı yıl su ürünleri ithalat değeri içinde ise somonlar % 24, uskumru/kolyoz % 27`lik bir paya sahiptir. 

En fazla su ürünleri ihracatı yapılan ülkeler AB ülkeleridir. Çizelge-8`de 2015 yılında en fazla su ürünleri ihracatı yapılan ülkeler yer almaktadır.

Çizelge-8 Su Ürünleri İhracatı Yapılan Başlıca Ülkeler

Ülke

Değer ($)

Ülke

Değer ($)

HOLLANDA

144.429.456

İSPANYA

34.704.869

İTALYA

91.587.341

LÜBNAN

26.821.654

ALMANYA

68.453.418

ABD

23.843.067

İNGİLTERE

57.690.305

FRANSA

17.239.171

JAPONYA

46.498.391

DİĞER

139.253.809

RUSYA

41.699.114

TOPLAM

692.220.595

Kaynak; TUİK 

Su ürünleri ihracatının en fazla yapıldığı 10 ülke, toplam su ürünleri ihracat değeri içinde  % 80`lik paya sahiptir. 

Çizelge-9`da en fazla su ürünleri ithalatı yaptığımız ülkeler yer almaktadır. En fazla ithalat yapılan beş ülkenin, toplan su ürünleri ithalatındaki payı % 72`dir.   

Çizelge-9 Su Ürünleri İthalatı Yapılan Başlıca Ülkeler

Ülke

Değer ($)

NORVEÇ

122.439.002

İZLANDA

20.417.505

FAS

13.919.381

ÇİN

11.710.405

LİBYA

11.282.571

DİĞER

71.200.796

TOPLAM

250.969.660

Kaynak; TUİK 

Toplam su ürünleri ithalat değerinin yaklaşık yarısı Norveç`ten ithal edilen su ürünleri için harcanmaktadır. Norveç`ten özellikle somon ve uskumru/kolyoz ithalatı yapılmaktadır. Fas ve Libya`dan ise avcılığı uluslararası kotaya tabi olan canlı orkinoslar, Türkiye`deki çiftliklerde semirtilmek amacıyla ithal edilmektedir. 

Dünya Su Ürünleri Üretiminin Yapısı

Dünya su ürünleri üretiminin yapısı, ülkemizdekine benzer özellikler göstermektedir. Avcılık yoluyla gerçekleştirilen üretimin miktarı ve toplam üretim içindeki payı azalırken, yetiştiriciliğin payı artmaktadır. 

2014 yılında dünya su ürünleri üretimi 167 milyon ton olarak gerçekleşmiştir. Bu üretimim % 56`sı avcılık, %  44`ü yetiştiricilik yoluyla gerçekleşmiştir. Avcılık yoluyla yapılan üretimin ise % 13`ü içsulardan, % 87`si denizlerden yapılmıştır. Yetiştiricilik yoluyla yapılan üretimde içsuların payı, denizde yapılan üretimden fazla olmuştur. Çizelge-10`da dünya su ürünleri üretimine ilişkin bilgiler yer almaktadır. 

Çizelge-10 Dünya Su Ürünleri Üretimi (Bin ton)

Yıl

Avcılık

Yetiştiricilik

Genel Toplam

Deniz

%

İçsu

%

Toplam

%

Deniz

%

İçsu

%

Toplam

%

2010

77.828

87

11.272

13

89.100

60

22.311

38

36.790

62

59.101

40

148.201

2011

82.624

88

11.242

12

93.866

60

23.366

38

38.699

62

62.065

40

155.931

2012

79.720

87

11.630

13

91.350

58

24.707

37

41.948

63

66.655

42

158.005

2013

80.899

87

11.688

13

92.587

57

25.537

36

44.687

64

70.224

43

162.811

2014

81.564

87

11.896

13

93.460

56

26.728

36

47.104

64

73.832

44

167.292

Kaynak; FAO 

En fazla su ürünleri üretiminin yapıldığı ülke Çin`dir. 2014 yılında 62 milyon ton su ürünleri üretimi gerçekleştirmiş olan Çin`in, avcılık yoluyla gerçekleştirilen üretimdeki payı % 18, yetiştiricilik yoluyla gerçekleştirilen üretimdeki payı % 62, toplam üretimdeki payı ise % 37`dir. Çizelge-11`de en fazla su ürünleri üretimi yapan ülkeler görülmektedir. 

Çizelge-11 Su Ürünleri Üretiminin En Fazla Olduğu Ülkeler (2014)  

ÜLKELER

AVCILIK

YETİŞTİRİCİLİK

GENEL

 TOPLAM

DENİZ

İÇSU

TOPLAM

DENİZ

İÇSU

TOPLAM

Çin

14.811.403

2.295.157

17.106.560

16.121.905

29.349.038

45.470.943

62.577.503

Endonezya

6.017.683

420.190

6.437.873

1.425.456

2.872.834

4.298.290

10.736.163

Hindistan

3.418.821

1.300.000

4.718.821

481.259

4.399.760

4.881.019

9.599.840

Vietnam

2.711.100

208.100

2.919.200

898.075

2.498.989

3.397.064

6.316.264

ABD

4.954.628

21.480

4.976.108

183.892

241.978

425.870

5.401.978

Myanmar

2.702.240

1.381.030

4.083.270

59.450

902.706

962.156

5.045.426

Rusya

4.000.072

224.895

4.224.967

22.865

138.349

161.214

4.386.181

Japonya

3.630.370

30.602

3.660.972

622.920

34.100

657.020

4.317.992

Peru

3.548.689

24.682

3.573.371

76.586

38.683

115.269

3.688.640

Norveç

2.301.288

321

2.301.609

1.332.422

76

1.332.498

3.634.107

Bangladeş

595.385

995.805

1.591.190

174.350

1.782.575

1.956.925

3.548.115

Şili

2.175.486

0

2.175.486

1.145.859

68.664

1.214.523

3.390.009

Diğer

30.696.929

4.993.660

35.690.589

4.182.648

4.776.668

8.959.316

44.649.905

Dünya

81.564.094

11.895.922

93.460.016

26.727.687

47.104.420

73.832.107

167.292.123

Ülkemiz yıldan yıla değişmekle birlikte, toplam su ürünleri üretiminde dünyada otuzlu, AB ülkeleri arasında ise dördüncü- beşinci sıralarda yer almaktadır. 

Çizelge-12 AB Ülkelerinin Su Ürünleri Üretimi (2014) 

Ülkeler

Avcılık (ton)

Yetiştiricilik (ton)

Genel Toplam

Deniz

İçsu

Toplam

Deniz

İçsu

Toplam

İspanya

1.103.543

6.000

1.109.543

266.702

15.537

282.239

1.391.782

İngiltere

754.992

698

755.690

191.163

13.454

204.617

960.307

Fransa

520.789

1.391

522.180

160.500

43.500

204.000

726.180

Danimarka

745.019

127

745.146

17.465

21.654

39.119

784.265

Hollanda

367.978

1.908

369.886

57.000

3.290

60.290

430.176

AB Toplam

5.362.629

105.140

5.467.769

1.003.306

281.111

1.284.417

6.752.186

Türkiye

266.080

36.134

302.214

126.063

108.239

234.302

536.516

Kaynak; FAO 

Çizelge-12`deki verilere göre, 2014 yılında AB ülkelerinin toplam su ürünleri üretiminin % 81`i avcılık yoluyla gerçekleştirilmiştir. Su ürünleri yetiştiriciliğindeki üretimin % 78`si denizlerden sağlanmıştır. AB ülkelerinde içsularda ticari amaçlı avcılık çok düşük düzeylerde olduğundan ülkemiz ilk sırada yer almaktadır. 2014 yılında AB ülkeleri arasında avcılık açısından altıncı, yetiştiricilik açısından ise ikinci sırada yer aldık.  

Av filomuzun yapısı açısından AB ülkeleri ile bir kıyaslama yapıldığında, sayıca en fazla balıkçı gemisine sahip olduğumuz görülmektedir. Çizelge-13`de, AB ülkelerinin balıkçı gemisi sayısına ilişkin veriler yer almaktadır. 

Çizelge-13 AB Ülkelerinin Balıkçı Gemisi Sayıları (2015)

Yunanistan

İtalya

İspanya

Portekiz

Fransa

İngiltere

Diğer

AB Toplam

Türkiye

15.393

12.325

9.408

8.054

6.911

6.225

26.040

84.356

15.680

 Kaynak; EuroStat 

AB ülkeleri arasında en fazla balıkçı gemisine sahip olan ülkeler, Türkiye gibi Akdeniz ülkesi olan Yunanistan ve İtalya`dır. Akdeniz balıkçılığının genel karakteristik özelliği, çok sayıda küçük balıkçı gemisinin filoda yer almasıdır. 

Su Ürünleri Tüketimi

Kişi başı su ürünleri tüketimimiz AB ve dünya ortalaması göz önüne alındığında oldukça düşüktür. 2013 yılında kişi başına su ürünleri tüketimimiz 6,07 kg olurken, dünya ortalaması 18,98 kg, AB ortalaması 22,47 kg olmuştur. Çizelge-14`de çeşitli ülkelerin kişi başı tüketim miktarları yer almaktadır. 

Çizelge-14 Kişi Başına Su Ürünleri Tüketimi (2013)

Ülke

Tüketim (Kg)

Ülke

Tüketim (Kg)

İzlanda

91,92

İngiltere

20,76

Portekiz

53,76

Yunanistan

19,29

Norveç

52,08

Almanya

12,56

Japonya

48,6

İran

9,97

İspanya

42,38

Bulgaristan

6,94

Çin

34,67

Türkiye

6,07

Fransa

33,48

Macaristan

5,09

Danimarka

23,16

Ermenistan

4,38

Rusya

22,93

Irak

3,29

Kaynak; FAO

Sonuç

Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de avlanabilir stok büyüklüğüne ulaşıldığı genel kabul görmektedir. Ülkemizin avcılık yoluyla üretimi artırma imkânı bulunmamaktadır. Avcılık politikaları ekosistem temelli bir yaklaşımla, üretimin sürdürülebilirliği üzerine oluşturulmalıdır. Avcılık faaliyetinin gerçekleştirildiği denizler ve içsuların kalite ve niteliklerinin her türlü kirlenme ve bozulmadan korunması, bu alanlardan üretim yapılmasının devam etmesi kadar, su kaynağı olarak gelecek kuşaklara aktarmamız gereken emanetler olarak görülmelidir. 

Gelişen av teknolojisi ve ürünlerin muhafaza imkânlarının gelişmesi, stoklar üzerindeki av baskısının artmasına yol açmaktadır. Bu baskının azaltılması amacıyla balıkçı gemilerinin Bakanlık tarafından geri alınması yararlı olmakla birlikte, bu hali ile sadece skora dönük bir uygulama niteliğindedir. Balıkçı gemilerinin tonaj ve motor güçlerindeki artışlara yönelik bir sınırlama bulunmaması, sadece boy uzunluğunun dikkate alınması, balıkçı gemilerinin geri alınmasına yönelik amaçla çelişmektedir. Balıkçılık filosuna yönelik uygulamalarda, dünyadaki uygulamalara uygun olarak tonaj ve motor gücü esas alınmalıdır. 

Balıkçı gemilerinin geri alınması daha spesifik amaçlara yönelik farklı uygulamaları da kapsayacak, av baskısını gerçekten azaltacak gemilerin satın alınması hedeflenerek yapılmalıdır. Örneğin, hassas ve korunmasına gereken alanlarda, bu alanlarda avcılık yapan tüm balıkçı gemilerinin satın alınması, av gücü yüksek büyük balıkçı gemileri için cazip fiyatlandırma yapılması gibi uygulamalar geliştirilmelidir. Balıkçı gemilerinin geri alınmasının etkilerinin ölçülebilmesi için balıkçılıktan çıkanların durumlarını ortaya koyan sosyo-ekonomik araştırmalar ve meslek edindirme gibi destekleyici sosyal projeler geliştirilmelidir. 

İçsular kiralanmak suretiyle ticari amaçlı su ürünleri avcılığına açılmaktadır. İçsulardan elde edilen ürün miktarı il bazında toplanmaktadır. Hiçbir baraj gölü veya doğal gölün üretim miktarını gösterir veri bulunmamakta, bu durum söz konusu alanlara yönelik alınacak kararlarda eksiklik olarak ortaya çıkmaktadır. İçsularımızın avcılık, farklı türlerin bulaşması kirlilik gibi sorunlarını göz önüne alan, tüm etkenleri bir bütün halinde ele alan yönetim planlarının hazırlanması gerekmektedir. 

Yetiştiriciliği yapılan alabalık, levrek ve çipura balıklarının beslenmesinde kullanılan yemlerde balık unu kullanılmaktadır. Kaba bir hesapla, alabalıklarda yemin dönüşüm oranı 1,2 ve yemlerindeki balık unu miktarı % 25 olarak kabul edilecek olursa,  108 bin ton olan alabalık üretimi için 32 bin ton balık ununa ihtiyaç bulunmaktadır. Aynı hesaplama levrek ve çipura için 1,5 yem dönüşüm oranı ve % 30 yemdeki balık unu miktarı üzerinden yapılacak olursa, 75 bin tonluk levrek üretimi için 34 bin ton, 52 bin tonluk çipura üretimi için 24 bin ton balık ununa, üç tür için ise 90 bin ton balık ununa ihtiyaç olduğu ortaya çıkmaktadır. 

2015 yılında toplam üretim içinde % 49`luk paya sahip hamsilerin yaklaşık yarısı, çaça balıklarının ise tamamı balık unu ve yağı için kullanılmış, yaklaşık 25 bin ton balık unu üretimi gerçekleştirilmiştir. Yurt dışından ise 80 bin ton balık unu satın alınmıştır. Diğer sektörlerle beraber, 2015 yılında toplam 105 bin tonluk bir balık unu kullanılmıştır. Bu miktarda balık unu için yaklaşık 750 bin ton balığa ihtiyaç bulunmaktadır. Bu nedenle su ürünleri yetiştiriciliğinde balık ununa daha az ihtiyaç duyulan herbivor ve omnivor türlerin yetiştiriciliğini teşvik edecek ve yaygınlaştıracak bir yaklaşımı benimsenmelidir. 

Su ürünleri sağlıklı beslenme önerilerinin vaz geçilmezleri arasında yer alan bir besin maddesidir. Ancak kişi başına su ürünleri tüketimimizi, artan nüfusumuza koşut bir üretim artışı gerçekleşemediği için, artırmamız çok olası görülmemektedir. Ürettiğimiz ürünleri en iyi şekilde insan tüketiminde kullanmaya yönelmek, balıkçılık sektörüne zarar vermeden,  ithalat gerçekleştirmek, tüketimi kısmen artırmak için bir seçenek olarak dikkate alınmalıdır.

 

 

Okunma Sayısı: 26081
Fotoğraf Galerisi